Ik vertelde vandaag aan een paar collega's dat ik heb meegedaan
aan een schrijfwedstrijd en dat ik binnenkort naar Nederland vertrek voor de
finale. Een half uur later loopt een van die collega's langs mijn kantoorruimte
en zij stopt bij de deur. Zij vraagt mij wanneer ik naar Nederland vertrek voor
Write Now!. Ik geef haar de datum door. Vervolgens vraagt zij om wat
duidelijkheid over de wedstrijd, want zij is er niet mee bekend. Daarna vraagt
zij hoe ik 'aan de woorden kom voor mijn gedichten'. Dikke denkrimpels vormen
zich op mijn voorhoofd. Hoe leg je dat iemand uit? In vergelijking denk ik dat
het makkelijker zou zijn om wiskunde uit te leggen. Of natuurkunde. En dat
terwijl ik voor een van die vakken ooit een heel laag cijfer kreeg. Ik ben er
niet trots op, maar het is wel de waarheid. Bespaar me maar: ik kan ze alle
drie niet goed uitleggen.
Ik skip dat onderwerp en vertel haar over de te winnen prijzen:
een Juryprijs en een Publieksprijs. We praten even over de
Juryprijs, but the name speaks for itself. Ik begin over de
Publieksprijs. De winnaar van de Write Now! De Morgen publieksprijs wint een publicatie in de boekenbijlage van De Morgen en een iPad. Ik vertel haar dat mensen mogen stemmen op hun favoriete finalist
door op de website te gaan, dit en dit, zus en zo te doen. En dan heb je
gestemd. Ik vermeld meteen dat de stemperiode nog niet is begonnen. "Is
goed." zeg ze. Ik moet der melden wanneer. Zij gaat weg om verder te gaan
met haar werk. Stiekem hoop ik haar stem te krijgen, maar echt aandringen doe
ik niet. Zulke dingen werken averechts.
Nadat zij weg is, ga ik op de laptop meteen naar de website van
Write Now!. Ik begin te hyperventileren. Dit is wat ik zie:
 |
| Cropped screenshot www.writenow.nu |
De stemperiode voor de Write Now! De Morgen Publieksprijs 2016 is begonnen! Hoelang
al? Wanneer precies? Weet ik niet. Wanneer heb ik de site voor het laatst
gecheckt? Gisteren? Eergisteren? Ik denk gisteren. Geeft niet: DE STEMPERIODE
IS BEGONNEN. Waarom ik super enthousiast ben? Twee redenen:
|
- Ik kon niet wachten om de
gedichten die ik heb geschreven voor mijn finale inzending te delen met de
wereld.
- Nu kan ik mijn
overtuigingstechnieken (die ik heb geleerd op school) toepassen. Spannend
allemaal.
Maar om te komen op
reden nummero uno. Hier zijn de gedichten eindelijk voor
iedereen om te lezen, voor iedereen om te begrijpen, voor iedereen om te
voelen, voor iedereen om lachen, voor iedereen om te huilen, voor iedereen om
te denken aan een moment in hun leven, voor iedereen om te alles!
De gedichten zijn er. Mijn favoriet uit deze inzending? Don't make me
choose. Okay, okay. Met geweld kies ik eentje: Jij
gelooft in die dingen.
Jij gelooft in
die dingen
Toen ik ontdekte dat het gemorste vogelvoer
uitgroeide tot klavertjes
beloofde ik jou, uit alle enthousiasme,
het eerste klavertje vier dat ik zou vinden.
Ik hoopte dat jij iets symbolisch zou zien
wanneer ik je het aanreikte.
Ik hoopte dat je het dan zou opvatten
als een teken.
Want jij gelooft in die dingen.
Ik keek uit naar het moment dat het zover zou zijn.
Ik dacht: als wij terug zouden blikken,
zou jij het hebben over hoe romantisch het was;
hoe het lot telkens weer over onze levens beslist.
Want jij gelooft in die dingen.
Maar ik herinner mij alleen hoe ik elke dag
vol hoop zocht en alleen drietjes vond.
De eerste dag was het niet zo erg,
de tweede ook niet.
Tot ik merkte dat je op een dag verder zocht.
Toen begon ik de plantjes te smeken.
Of het hielp...?
Toen ik ontdekte dat het vermorste vogelvoer
uitgroeide tot klavertjes
beloofde ik jou, uit alle enthousiasme,
het eerste klavertje vier.
Maar die heb je nooit gehad, hè?
En ik vraag me dan nog altijd af
hoe jij het interpreteert.
Misschien dat jij het hebt opgevat als een ander teken?
Want jij gelooft in die dingen...
Toen ik ontdekte dat het gemorste vogelvoer
uitgroeide tot klavertjes
beloofde ik jou, uit alle enthousiasme,
het eerste klavertje vier dat ik zou vinden.
Ik hoopte dat jij iets symbolisch zou zien
wanneer ik je het aanreikte.
Ik hoopte dat je het dan zou opvatten
als een teken.
Want jij gelooft in die dingen.
Ik keek uit naar het moment dat het zover zou zijn.
Ik dacht: als wij terug zouden blikken,
zou jij het hebben over hoe romantisch het was;
hoe het lot telkens weer over onze levens beslist.
Want jij gelooft in die dingen.
Maar ik herinner mij alleen hoe ik elke dag
vol hoop zocht en alleen drietjes vond.
De eerste dag was het niet zo erg,
de tweede ook niet.
Tot ik merkte dat je op een dag verder zocht.
Toen begon ik de plantjes te smeken.
Of het hielp...?
Toen ik ontdekte dat het vermorste vogelvoer
uitgroeide tot klavertjes
beloofde ik jou, uit alle enthousiasme,
het eerste klavertje vier.
Maar die heb je nooit gehad, hè?
En ik vraag me dan nog altijd af
hoe jij het interpreteert.
Misschien dat jij het hebt opgevat als een ander teken?
Want jij gelooft in die dingen...
~
Mijn
finale inzending is hier te
lezen. Mocht je al overtuigd zijn en wil je nu al voor mij stemmen? Nou,
hartelijk bedankt zou ik zeggen! Maar toch raad ik je aan om alle
finalisten een kans te geven. Wie de andere finalisten zijn, kom je te weten
via deze link.
In de bio's vind je de links naar de finale inzendingen.
Als je na
het lezen van alle inzendingen meteen weet op wie je wilt stemmen, dan kun je
gebruik maken van deze link. Instructies hoe te stemmen vind
je ook daar. Heb je nog een paar dagen nodig om een favoriet te kiezen? Maak je
geen zorgen, stemmen kan tot en met 24 juni. Veel succes met het lezen en met
het kiezen! Ik ga nu mijn collega melden.
Alle links op een rijtje:
De inzendingen: vind je in
de bio's.
De stempagina: http://writenow.em-cultuur.nl/
Comments
Post a Comment